حماسه ی سلامت و پاکدستی در مناطق نفتخیز جنوب به جهت ثبت در تاریخ

یکی از عقل می لافد
یکی طامات می بافد
بیا کاین داوری ها را
به پیش داور اندازیم…
این روزها دولت تدبیر و امید آخرین روزهای خود را می گذراند و سیاست بازان حتی حامی دولت در سکوتی مطلق فرو رفته اند و شاید بر عده ای تعجب باشد که چه وقت؟ دفاع از عملکرد دولت علی الخصوص در نفت آن هم در این دم واپسین است اما آنچه می تواند چراغ راه آیندگان و میراثی صداقت گونه برای آیندگان باشد نوشتاری مبتنی بر حقایق و واقعیات موجود است و “نوشتار هرگز به صاحبش خیانت نمی کند…”
در روزگاری که نه شوری برای سرودن است و نه گلویی برای فریاد؛نوشتن از آنچه حقیقت موجود در نفت است همان اندازه سخت و پرخطر است که پریدن از آسمان خراشی هزار طبقه با چشمانی بسته!
نفت نه هر سازمان و ارگان دولتی است! نفت جایی برای معاملات کلان و میلیارد دلاری است در مملکتی که دیه خون آدمیزاد تنها دویست میلیون تومان است!جراتی بس والا می خواهد ورود کردن و حضور در جنگی نابرابر میان حق مطلق تنها و لشگر باطل قدرتمند میلیارد دلاری!
و مناطق نفتخیز جنوب در دو سال گذشته در جنگی بی صدا بین این دو دست و پا میزد و فریاد حق و مدافعان حق مظلوم تا بوده فریادی بوده است زیر آب!
و من امروز به حکم رسالت و شرافت قلم از دورانی در نفت می نویسم که طلایی ترین دوران از لحاظ جلوگیری از رانت و اعمال نفوذ بود و مناطق نفتخیز جنوب سلامت ترین دوران خود را در زمان مدیرعاملی احمد محمدی سپری کرده است.
مناطق نفتخیز جنوب سالهاست که به علت حجم کلان سرمایه و نقدینگی محل تاخت و تاز پیمانکاران رانتی و کسانی بوده است که بصورت وراثتی نفت را تیول آبا و اجدادی خود می دانند و گوش آنها جز “بله قربان گویی” تاب شنیدن کلامی را نداشته است و فاش و مختصر بگویم که احمد محمدی در مدت حضور در نفت تبانی نکرد هرگز ارتباطی با پیمانکاران نگرفت سلامت کامل در قراردادها و پیمانکاری ها برقرار بود و رقابت بین پیمانکاران در شرایط عادلانه و برگزاری مناقصات مبتنی بر اجرای کامل مقررات و آیین نامه های مناقصات بود و در خرید در مجموعه ی کالا بسیار سلامت عمل کرد و آنجاهایی را که سالها از محل های مفسده انگیز بوده است پاک و طاهر نمود و این برای اولین بار بود که مدیری جوان و بی ادعا بدون پروپاگانداهای رایج به جنگ غول های رانت و پارتی در نفت رفت.
در بحث ارتباط با پیمانکاران هرگز کوچکترین ارتباط غیر متعارف و رانتی برقرار نگردید و دیده نشد و احمد محمدی هرگز به موضوعات پیمانکاران ورود نکرد و به آنها اجازه ی دسترسی نداد و هرگز اغوای میلیون ها و میلیاردها نشد در دوران او از هدایای نفیس و سکه و …پیمانکاران خبری نبود و او سالم ترین و سلامت ترین روش که همان برگزاری عدالت و شرایط یکسان و مطابق قانون و مقررات را برای برگزاری مناقصات و پیمان ها بود برگزید و بر روند اجرای صحیح قانون نظارتی ویژه داشت.
و این معمولا پیمانکاران رانتی که سالهای قبل در نفت حکومت می کردند را بر ضد او شوراند و آنها به تمامی راههای غیر اخلاقی برای برکناری او دست زدند اما موفق نشدند.
در حوزه های مالی به تعبیر عامه شامل پیمان ها و حوزه ی کالا هیچ گونه عدول از مقررات دیده نشد و مقررات و قوانین کاملا اجرا و برگزار گردید و هیچ گونه توصیه پذیری در حوزه ی ارتباطات از بیرون از سازمان انجام نپذیرفت و مدیرعامل مناطق نفتخیز جنوب حاضر به پذیرش هیچ گونه سفارشی حتی از سوی نمایندگان مجلس نشد و با اینکه این موضوع سبب هجمه های فراوان به ایشان شد اما قرص و محکم در برابر فشارها ایستاد تا نشان دهد نفت جایی برای اعمال نفوذ و رانت و گماردن نزدیکان افراد بانفوذ و انجام انتصابات سفارشی نیست.
در بحث انتصابات نیز برای اولین بار در مناطق نفتخیز جنوب فرآیند جوانگرایی و مدیرسازی و آینده نگری انجام شد و احمد محمدی با به خطر انداختن موقعیت و صندلی خود و برکناری مدیران سنتی و همیشه مدیر! در نفت و جایگزین متخصصینی که بیشتر آنها مدیریت را برای بار اول تجربه می کردند آینده ی نفت و مناطق نفتخیز جنوب را از لحاظ مدیریتی تثبیت و تضمین کرد.
احمد محمدی با درک این موضوع که شرایط تحریم فعلی بهترین زمان برای کسب تجربه ی مدیران جوان می باشد انتصاب مدیران جدید و جوان را آغاز کرد بویژه در شرکت های بهره بردار که بار اصلی تولید را برعهده دارند دست به جوانگرایی مدیریتی زِد جایی که چنین تغییرات و انتصاباتی هم شجاعت مدیریتی و هم ریسک پذیری بالای مدیریتی را می طلبید احمد محمدی نشان داد که از هر دو خصیصه به حد اعلا برخوردار است و با اینکه این تغییرات برای او و مجموعه اش هزینه های بسیار بالایی از سوی مدیران سنتی معزول به همراه داشت اما مجموعه ی فعلی مناطق نفتخیز جنوب طی دو سال گذشته با عملکرد فنی و تخصصی و سالم و سلامت خود نشان دادند برای اعتلای نفت و سطح سلامت مدیریتی و اداری در کشور حاضر به پرداخت هر هزینه ای هستند.
این نوشتار را به تمامی مدیران خالص و سلامت مناطق نفتخیز جنوب و همکاران عزیزم تقدیم می نمایم تا بدانند همیشه چشمانی هست که عملکرد سالم و مورد تحسین آنها را ببیند و انعکاس دهد تا افکار عمومی بویژه در نفت بدانند که سالم ترین و پاک ترین مدیران ادوار نفت در دو سال گذشته در مناطق نفتخیز جنوب چه هزینه ها و تاوان هایی بابت سلامت و پاکدستی خود پرداخته اند و بی گمان چنین کارنامه و عملکردی تا سالیان سال بر سینه ی تاریخ پر افتخار این مرز و بوم حک و تاریخ مدیران متخصص؛نفوذ ناپذیر و رانت ستیز ما را تحسین خواهد نمود.
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰/بابک طهماسبی